Om het didactische potentieel van schoolfilms tenvolle aan te spreken is het, ons inziens, belangrijk om het sturende concept aan te wenden van de 'contactzone'. Film wordt vanuit die visie niet op een geïsoleerde manier in het curriculum geïnjecteerd, maar wordt zoveel mogelijk geconfronteerd en in verband gebracht met andere leermiddelen. Hierbij kan het o.m. gaan om de confrontatie van diverse schoolfilms (Hollywoodfilms versus auteursfilms) met documentaire films, tv-reportages, krantenartikels, foto's, reclame, literaire teksten, essays of theoretisch-wetenschappelijke teksten. Dit didactisch-methodologische systeem blijft echter niet beperkt tot een mix van materiële leermiddelen. Ook de online discussiegroepen vormen overduidelijk een contactzone waarin diverse stemmen met elkaar de confrontatie aangaan. In de ideale contactzone worden aldus een uitgebreide reeks van (oppositionele) categorieën met elkaar geconfronteerd:

woord versus beeld

theorie versus kunst

wetenschap versus verhaal

realiteit versus fictie

'hoge' cultuur versus populaire cultuur

westerse cultuur versus niet-westerse cultuur

docent/student versus student

(...)

Net zoals de filmcultuur zelf wordt de filmdidactische leeromgeving op die manier ook een intertekstueel netwerk van diverse bronnen die elkaar bevestigen, versterken, verhelderen, tegenspreken, nuanceren of problematiseren. Uit de botsing van al die diverse leermiddelen en individuele stemmen onstaan nieuwe inzichten, kennis, ervaringen en bewustwording. De didactische modules De beeldvorming van geletterdheid en De schoolfilm als 'taboebreker' illustreren tot op zekere hoogte hoe schoolfilms in een contactzone didactisch kunnen worden ingezet. Een en ander werd ook uiteengezet in een artikel verschenen in het tijdschrift Journal of Curriculum Studies (zie hiervoor: Verdoodt, Rutten, Soetaert & Mottart 2009/2010).

 

« Onze visie in acht punten