De titel van de film zou symbool kunnen staan voor de kwaliteiten van veel typische Hollywoodleraren: de leraar als 'redder' die wonderen verricht met de moeilijkste leerlingen. Op dit vlak past The Miracle Worker perfect in de template van de Hollywoodschoolfilm want het hoofdpersonage volbrengt niets minder dan een hartverwarmende, educatieve krachttoer. Als privé-lerares slaagt ze erin om een van bij de geboorte blind en doofstom meisje (Helen Keller) op een bewuste manier te leren communiceren. Desalniettemin moeten we The Miracle Worker veeleer als een onafhankelijk geproduceerde film met artistieke ambities typeren dan als een standaard Hollywoodproduct. De film – gebaseerd op waargebeurde feiten en op het gelijknamige toneelstuk van William Gibson – zwelgt niet in goedkope sentimentaliteit. Op stilistisch vlak baadt The Miracle Worker in een contrastrijke zwart-wit fotografie en zowel de gedachten en gevoelswereld van het hoofdpersonage als het onderwijsleerproces worden meermaals op een sterk visuele manier gerepresenteerd. De film kan tot op zekere hoogte als een huis clos worden getypeerd, straalt daardoor een claustrofobische intensiteit uit en heeft een sterke impact op de kijker. Inhoudelijk genereert The Miracle Worker reflectie omtrent gewichtige kwesties zoals taalverwerving, discipline, opvoeding en de menselijke natuur. Onderwijs verstrekken en opvoeden wordt in de film niet gerepresenteerd als een louter cognitieve aangelegenheid: het is ook een lichamelijk en emotioneel duel, waarvan onder meer de talrijke 'worstelscènes' tussen lerares en pupil getuigen. De vertolking van Anne Bancroft (in de rol van lerares Annie Sullivan) is van een zeldzaam hoog niveau. Op thematisch vlak doet The Miracle Worker tot op zekere hoogte denken aan Children of a Lesser God (1986), waarin een spraakleraar in een dovenschool wordt geportretteerd. Regisseur Arthur Penn scoorde met The Miracle Worker geen toevalstreffer want enkele jaren later liet hij een andere belangrijke Amerikaanse film op de wereld los, nl. Bonnie and Clyde (1967).